La primera semana

Queridos todos,

Na jullie een week in spanning te hebben gelaten leek het me nu toch wel tijd om een reisverslagje te plaatsen. Wat is er toch al veel gebeurd! En er staat alweer genoeg op te planning. Ik moet het echt gaan bijhouden anders komt er sowieso niks meer van.

From the beginning: precies een week geleden vloog ik van Amsterdam naar Quito, met een tussenstop in Madrid. Hier verder geen spannende verhalen over, helaas.
De vlucht van Madrid naar Quito viel me uiteindelijk nog wel mee, al waren de laatste uurtjes wel vervelend. Stijve nek, verkrampte benen en onsmakelijk vliegtuigvoedsel maakte het niet bepaald aangenaam.
Ik had een spaanse buurman die wel hield van een goed gesprek. Tja, zit je dan met je basis spaans, hoppa, grammaticaboek erbij en brabbelen maar, respect voor het geduld van die man. Schijnbaar deed ik het wel aardig want ik werd voorgesteld aan 2 vrienden die ergens anders in het vliegtuig zaten. Eén van de 2 hield wel van een borreltje en had, naar mijn idee, al een paar glazen whisky op. Of ik ook zin had in een borrel. Haha, mag het een likeur 43 zijn? Nee, dat hadden ze dan weer niet. -1 voor Iberia.
Maargoed, ik dwaal af..Deze whiskyvriend (man +/- 45, dat je even een idee hebt) doopte mij meteen als zijn 'amiga' en of ik een 'novio' had. Ja meneer, dacht ik, hier heb ik dus geen zin in he. Dus ik in mijn beste spaans, jawel: "No quiero hablar espanol, quiero dormir, sshhh." Joe! Ik heb whiskyvriend nooit meer gezien..

Na 12 uur vliegen landde ik dan eindelijk op Quito. Spannend! En nu? En daar stond dan, een deel, van de familie Gerbrandij op mij te wachten. Super lief! Papa, mama, broer en diens vriendin van Jaco (mijn huisgenootje in Utrecht, die momenteel in NY zit). Haar ouders wonen in Ambato, een stad iets onder Quito, waar ik het eerste weekend zou verblijven. Heel fijn om ze weer te zien! We zijn die nacht in Quito gebleven omdat het 's avonds te gevaarlijk is om nog terug te rijden.

Helaas ging het de volgende dag niet echt geweldig, ik had last van oververmoeidheid en van de hoogte. Quito heeft namelijk een gemiddelde hoogte van 2850 meter boven zeeniveau (bron: wikipedia). Ik ben de hele dag goed ziek geweest en wist niks binnen te houden. Wat een vreselijk rit van 2,5 uur naar Ambato was dat!!
Gelukkig heeft het niet lang geduurd en had ik zaterdag weer genoeg praatjes. Op pad dan maar!
Samen met Gerben, Robbie en Dani zijn we naar het plaatsje Baños gegaan. Alleen al de weg er naartoe is super indrukwekkend. Niet te omschrijven, zo imposant, geweldig!
We zijn uiteindelijk niet het centrum ingegaan, maar we hebben een waterval bezocht. Tja, ik kan weer niet anders zeggen dan dat het indrukwekkend was. We hebben ons een weg omhoog 'gebaand' door smalle paadjes, om uiteindelijk uitzicht te hebben op de waterval. Daar konden we oversteken over een hangbrug. No way josé! Nouja, uiteindelijk toch maar wel gedaan, dit overkomt je niet elke dag! De grap was...dat de brug nog niet af was, dus eenmaal aan de overkant kon je niet verder en moest je weer terug. Ach, het gaat om het idee!
Na de waterval heeft Gerben ons via een andere route weer teruggereden om ons de lavastromen van de vulkaan 'Tungurahua' te laten zien.

Zondag zou ik met de taxi weer teruggaan naar mijn gastgezin in Quito. Maar eerst zijn we nog naar Quisapincha gegaan, dit dorp staat bekend om de verkoop van lederwaren. Elk winkeltje stikt ervan! Schoenen, tassen, jassen, portemonnees, haarelastieken heb ik zelfs gezien.
Dat is zo grappig hier, elk dorp is gespecialiseerd in één ding. Zo heb je het dorp van de spijkerbroeken, het dorp van de meubelmakers, etcetc.
Om 2 uur vertrok dan mijn taxi naar Quito, om 2,5 uur later daar aan te komen. De familie woont in een appartement aan een erg drukke weg. Het verkeer gaat de hele nacht door, helaas.
Maargoed, de familie: erg lieve mensen. Het vrouwtje wist van geen ophouden: que linda que linda! (En nog steeds trouwens). Mijn kamer ziet er ook prima uit, ik heb ruimte genoeg!
De eerste paar dagen vond ik het allemaal maar vreemd, je zit in een huis van anderen en eigenlijk voelt alleen je eigen kamer als 'dat van jou'. Ook is het communiceren nog erg lastig, al zijn ze erg behulpzaam en begripvol. Ze gunnen me de tijd om na te denken en verbeteren me, het is echt een goede oefening!

Afgelopen maandag begon dan waar het uiteindelijk allemaal om draait: el curso de español.
Vanaf mijn gastgezin is het 15min lopen naar school. Het is gewoon een kwestie van de weg volgen! Lijkt simpel maar het is nog een hele onderneming gezien het zo'n mega drukke weg is (beide kanten 2-baans) en er om de zoveel meter een kruispunt zit waar de circulatie geregeld wordt door politieagenten. Ja, het is een beetje een puinhoopje hier!

Eenmaal op school kwam ik erachter dat het eigenlijk helemaal niet zo druk is met studenten. Ik start deze week met 1 ander meisje, Lisa uit Duitsland. Zij heeft al spaans geleerd in Costa Rica dus zij zit een klasje hoger dan ik. Ik zit bij een koreaanse jongen (Tak, zo schrijf je het vast niet maar zo klinkt het in ieder geval) in de klas die al een week les heeft. Heel grappig dat accent, vooral die 'r', die kunnen ze dus écht níet uitspreken. Haha!
Uiteindelijk waren we de afgelopen dagen altijd met een groepje van 5, waarvan er 2 dit weekend weer weggaan. Maandag zullen er weer nieuwe studenten komen! Nog meer koreanen....

De lessen spaans gaan goed, al hadden we deze week maar 3 dagen les. Het is hier 'Semana Santa' waardoor de school op donderdag en vrijdag dicht is. Om deze lessen toch op te vangen hadden we maandag en dinsdag, naast onze gebruikelijk 4 uur les, nog 2 uur privéles in de middag. Naaaa, ik was zo gaar als een klontje! Alles gaat in het spaans, intensief maar zo leer je het wel het snelst..Ik merk al dat ik na 3 dagen les bijna alles al wel kan verstaan, alleen het antwoorden is nog lastig. Ik klink als een allochtoon, vreselijk vind ik 't.

Vandaag dus niet zoveel gedaan, gister de eerste avond de stad ingegaan. Elke woensdag is het ladiesnight, dus wij chicas waren sowieso present! Leuk avondje gehad, het begint hier al om half 9!! Tot 11 free drinks for the ladies, wat in elke club wel een mojito is. Hoppa!
's Middags ben ik toch nog even naar school gegaan om Lisa en J-P (Jean-Pierre, Jan-Piet, Jean-Pedro, die arme jongen heeft alles al aan moeten horen)te zien. De school heeft namelijk ook een residentie voor studenten (waar ik over 3 weken kom te wonen), hier woont J-P. We hebben de plannen voor het weekend vastgelegd: een bezoek aan het plaatsje 'Mindo'. We vertrekken zaterdag vroeg in de ochtend en komen zondag weer terug. Een ander huisgenootje uit het gastgezin van Lisa zal ook meegaan. Ik ben benieuwd...
Eerst gaan we morgenochtend nog naar 'la procesión', hier in het centrum van Quito. Een religieuze happening in het kader van Semana Santa.

Samenvattend, alles gaat muy bien! Ik begin steeds meer te wennen, al ben ik nog niet echt te spreken over het eten. Ik krijg sowieso elke avond soep, ah lekker, kippensoep! Ja, dat dacht ik dus even niet..Ze gooien hier alle kipresten in de soep. Kop, poten, whatever, alles! Ik zag het vandaag al klaar liggen in de koelkast, netjes op een bordje..Getsie! Ik kreeg dus idd kippensoep, maar zonder rare onderdelen! Deze versie bestond uit groenten en rijst. Ja dat is dus ook iets van hier, rijst in je soep. Beetje vreemd, maar wel lekker!

Ach, uiteindelijk went alles. Al zou ik niet zo snel cavia van het spit eten of gekookt varkensbloed nemen....
Krijgen jullie al trek? Tot het volgende culinaire hoogstandje dan maar!

Ciao amigos!